بررسی میدانی رابطه افزایش درصد جذب آب مصالح سنگی کوهی آهکی و خرابی عریان شدگی رویه آسفالتی

دوام و پایداری رویه­های آسفالتی در برابر عوامل جوی و ترافیکی با نوع مصالح مصرفی و نحوه اجرا رابطه تنگاتنگی دارد. همچنین چسبندگی قیر به مصالح سنگی در کیفیت و دوام رویه­های اجرا شده بسیار موثر می­باشد که یکی از عوامل مهم آن ویژگی­های مصالح سنگی از لحاظ جنس، وزن مخصوص و میزان جذب آب می­باشد. چنانچه این چسبندگی به اندازه کافی برقرار نباشد خرابی عریان­شدگی در رویه بوجود می­آید که خود موجب زمینه­سازی و شدت خرابی­های دیگر می­گردد. در این تحقیق با ثابت نگهداشتن دیگر شرایط، وضعیت پدیدار شدن خرابی عریان­شدگی بر روی دوقطعه راه اجرا شده با دو نوع مختلف مصالح سنگی کوهی آهکی با وزن مخصوص و درصد جذب آب متفاوت، دو سال پس از بهره­برداری با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج نشان می­دهد درصد جذب آب بالاتر و وزن مخصوص پایین­تر مصالح سنگی باعث کاهش دوام رویه و پدیدار شدن سریع خرابی عریان شدگی می­گردد. با توجه به هزینه هنگفت احداث راه­ها می­باید علاوه بر هزینه قیر و مصالح سنگی و حمل، هزینه­های تعمیر و نگهداری و بهره­برداری نیز مدنظر قرار گیرد.